czwartek, 28 marzec 2024

Tarnowskie Centrum Kultury zaprasza  w środę 24 września o godz. 18:00 na wernisaż retrospektywnej wystawy fotograficznej Piotra Bernackiego. Wystawa będzie ukoronowaniem 40 lat pracy twórczej i połączona będzie z obchodami sześciu dekad życia autora.

Piotr Bernacki to osoba w Tarnowie bardzo dobrze znana, a wystawa, która będzie zaprezentowana w Galerii TCK pozwoli na jeszcze lepsze poznanie jego twórczości. Kilkadziesiąt fotografii, które wypełnią wszystkie sale galerii, pozwoli na prześledzenie twórczej drogi autora, poprzez różnorakie tematy jakie podejmował. Jak również będzie doskonałym przedstawieniem rozwoju warsztatu i stylu.
Przy tym także będzie to sentymentalna podróż w czasie i wycinek z bogatej historii fotografii, która w ciągu tych czterdziestu lat przeszła niejedną rewolucję.

 

piotr-bernacki 1

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 2

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 3

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 4

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 5

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 6

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 7

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 8

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 9

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 10

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 11

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 12

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 13

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 14

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 15

Fot. Piotr Bernacki

 

piotr-bernacki 16

Fot. Piotr Bernacki

 

Piotr Bernacki uczestniczył w ponad stu wystawach, zagranicznych i krajowych, między innymi w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Holandii, Belgii, Turcji, Japonii, Francji, Czechosłowacji, byłym ZSRR, Nowej Zelandii, Węgrzech, Włoszech i Tajwanie. Zajmuje się fotografią kreacyjną i użytkową, fotografuje architekturę, pejzaż, akt i portret. Jest autorem dużej kolekcji fotografii tatrzańskiej.
Urodzony 22 września 1954 roku w Tarnowie. Absolwent Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Członek Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego od 1978 roku. Pełnił w nim wiele funkcji, był też przez kilka kadencji jego prezesem. Pracował w Polskiej Federacji Stowarzyszeń Fotograficznych, będąc jej wiceprezesem. W 1990 roku Międzynarodowa Federacja Sztuki Fotograficznej nadała mu tytuł Artiste FIAP (A. FIAP). Posiada także tytuł Artysta Fotograf PFSF, brązową i srebrną odznakę PFSF, medal 150-lecia fotografii oraz odznaczenia „Zasłużony Działacz Kultury” i „Zasłużony dla województwa tarnowskiego”. Jest członkiem elitarnego Związku Polskich Artystów Fotografików, Prezesem honorowym Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego, V-ce Prezesem d/s artystycznych Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego.

Wykonuje wszelkie prace fotograficzne z zakresu reklamy, fotografii katalogowej i użytkowej, zarówno w technice cyfrowej i tradycyjnej srebrowej. Specjalizuje się w fotografii studyjnej, a także w reportażach oraz fotografii architektury, wnętrz, obiektów przemysłowych. Ma na swoim koncie kilkadziesiąt okładek, kilkaset zdjęć ilustracyjnych oraz niezliczoną liczbę pack shotów. Zgromadzone doświadczenie i sprzęt pozwalają na realizację bardzo różnych projektów. Poza praca twórczą, zajmuje się także kształceniem młodych osób w dziedzinie fotografii, poświęcając im czas i uwagę oraz dzieląc się umiejętnościami i pasją.

Nagrody w konkursach fotograficznych:

III Nagroda – konkurs fotografii pt. „Rolnictwo Sądecczyzny” – Krynica ’80, Dyplom JKF Niezależni „Spotkania z fotografią” Jastrzębie Zdrój ’82, Wyróżnienie – konkurs fotografii pt. „Ojczyzna” Koszalin ’84, I Nagroda – konkurs fotografii pt. „Taniec w fotografii” Gdańsk ’84, Wyróżnienie – konkurs fotografii pt. „Pod słońce” Głogów ’84, Wyróżnienie – VI Biennale w technikach fotograficznych „Remis” Ostrów Wielkopolski ’85, Dyplom – VIII Międzynarodowy Salon Barwnych Przeźroczy „Dia-Pol” Radom ’85, Wyróżnienie – „Rzemiosło Kujawsko-Pomorskie, tradycje i dzień dzisiejszy” Bydgoszcz ’86, Dyplom Honorowego Wyróżnienia – Międzynarodowy Salon Fotografii Artystycznej „Venus” Kraków ’86, III Nagroda – konkurs fotografii pt. „Portret” Jelenia Góra ’87, Wyróżnienie – konkurs fotografii fantastycznej pt. „Alicja w krainie czarów” Wrocław ’87, Dyplom Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej FIAP (Biennale FIAP – Miltenberg (RFN) ’87), III Nagroda – Ogólnopolski Konkurs Fotografii Artystycznej pt. „Zestaw autorski” Kraków ’87, Wyróżnienie – „Dni Fotografii” Świdnica Śląska ’87, Srebrny Medal – XIX Międzynarodowy Salon Fotografii Artystycznej „Venus” Kraków ’88, Wyróżnienie – konkurs poplenerowy Świdnica ’87, Nagroda – VI Międzynarodowy Salon Fotografii „Targa Baca Popolare di Bergamo” Bergamo ’88, III Nagroda – VI Międzynarodowy Konkurs Fotografii „Madonna dei Centauri” Cinefoto Club Gamondio ’88, Złoty Medal – XXXII New Zealand International Exhibition of Photography Hastings ’89, II Nagroda – Konkurs Fotografii Studyjnej Warszawa ’95, Wyróżnienie – konkurs fotografii pt. „Portret” Warszawa ’95, Srebrny Medal - „III Fotograficzne Mistrzostwa Polski” Warszawa ’96, Wyróżnienie – konkurs fotografii cyfrowej Warszawa ’98, Wyróżnienie – „VI Fotograficzne Mistrzostwa Polski” Warszawa ’99, Fotograficzne Mistrzostwa Polski 2000 Warszawa 2000, XX Międzynarodowy Konkurs Fotograficzny im. Jana Sunderlanda „Krajobraz górski” – Nowy Targ 2000, Ogólnopolski konkurs fotograficzny pt. : ”Psalmy Dawida” Tarnów 2000, Wystawa Jubileuszowa Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego BWA – Tarnów 2002, Z fototeki TTF” Wystawa Przeglądowa Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego MFK – Tarnów 2004, VII Międzynarodowy Konkurs Fotografii Cyfrowej Cyberfoto – Częstochowa 2004, Międzynarodowy Festiwal Fotografii FotoArt Festival pod patronatem Prezydenta RP Bielsko-Biała – 2005, VII Międzynarodowy Konkurs Fotografii Cyfrowej Cyberfoto – Częstochowa 2005, Wyróżnienie – XIII Międzynarodowy Konkurs Fotografii „Zestaw – Świdnica 2006, Wyróżnienie – XIV Międzynarodowy Konkurs Fotografii „Zestaw – Świdnica 2007, II Nagroda – XVI Międzynarodowy Konkurs Fotografii „Zestaw – Świdnica 2009.

Wystawy indywidualne:
Tarnowskie refleksje - listopad 1985, Akt i portret - grudzień 1985, To inny Tarnów - październik 1987, Miniatury lwowskie - maj 1988, Istambuł - wrzesień 1989, Pierwsza dekada - luty 1992, I to jest Ameryka - kwiecień 1997, Perspektywy - listopad 1999, Kalwaria - wrzesień 2000, X jubileuszowa wystawa Tarnów z perspektywy - październik 2000, Jan Paweł II w Tarnowie - kwiecień 2005, W poszukiwaniu czwartego wymiaru „Golgota” - kwiecień 2006, W poszukiwaniu czwartego wymiaru „Golgota” - Świdnica, wrzesień 2000, W poszukiwaniu czwartego wymiaru „Kalwaria” - marzec 2007.

Piotr Bernacki. 40 lat pracy artystycznej - wystawa w tarnowskiej Galerii TCK
Galeria Tarnowskiego Centrum Kultury, Rynek 5, Tarnów 
Wernisaż w środę 24 września o godz. 18:00, ekspozycja do 18 października 2014

 piotr-bernacki

 

 

Od 20 września 2014 roku można oglądać plenerową wystawę fotografii Pawła Chary ,,Mrożek – Życie warte jest życia''  na Krakowskim Przedmieściu - Skwer ks. Jana Twardowskiego w Warszawie. Organizatorem wystawy jest Fundacja im. Sławomira Mrożka.

Fotografie prezentowane na Krakowskim Przedmieściu to symbole; pokazują Mrożka na pograniczu światów. Świat realny ściera się tu ze światem wewnętrznym, czego efektem są obrazy - osadzone w niezwykłych, malowniczych, czasem niepokojących, a czasem zupełnie codziennych przestrzeniach - które są odzwierciedleniem momentu, w którym akurat Sławomir Mrożek został “przyłapany”.
Daleki, lub bliski, obecny, lub zagłębiony w galaktyce swoich myśli. Każdy portret to próba zgłębienia tego niezwykłego człowieka, chęć dotarcia do sedna jego myśli. Próba odpowiedzi na pytanie, kim tak naprawdę był autor ponadczasowego „Tanga”.

 

pawel-chara 2

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 1

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia'' 

 

pawel-chara 3

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 4

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 5

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 6

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 7

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 8

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 9

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 10

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 11

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 12

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 13

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 14

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 15

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 16

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 17

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 18

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

pawel-chara 19

Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''

 

Prócz warszawskiej odsłony ekspozycja prezentowana będzie m. in. w Krakowie, Wrocławiu, Łodzi, Paryżu, Rzymie, Berlinie.
Mrożek pieczołowicie chronił swoje życie prywatne. Niechętny wywiadom, zdawkowy w wypowiedziach, wycofany, momentami nieobecny, zyskał wizerunek nostalgika. Poza żoną Susaną nikt nie miał wstępu do prawdziwego świata Mistrza Sławomira. Sytuacja uległa zmianie, gdy do gabinetu twórcy zaproszony został Paweł Chara - fotografik, pełnił rolę jego osobistego sekretarza, a także dokumentował ostatnie dwa lata życia pisarza.

Projekt: „Mrożek – życie warte jest życia” realizowany jest przez fundację noszącą imię polskiego dramaturga. Jego głównym celem jest ukazanie nowej, nieznanej twarzy Mrożka, pobudzenie dyskusji o literaturze Mistrza oraz przypomnienie wielkiego człowieka, który na trwałe zapisał się w świadomości Polaków. Paweł Chara, założyciel i prezes zarządu fundacji, przyznaje, że głównym celem jego spotkania z pisarzem było przygotowanie albumu fotograficznego. Z biegiem czasu Mrożek i jego świat pochłaniał go coraz bardziej. Pojawiały się wciąż nowe pomysły, a pierwotna idea rozrastała się o nowe komponenty.

Prezentacja w Warszawie wpisuje się w blisko dwuletni cykl wystaw objętych honorowym patronatem Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.
To pierwszy z trzech elementów przedsięwzięcia. Kolejnym jest książka, w której, oprócz fotografii Chary, pojawi się pierwszy tekst wdowy po pisarzu - Susany Osorio Mrożek. Publikacja ukaże się w marcu 2015 roku. W przygotowaniu jest również 40-minutowy film dokumentalny z „gabinetu” pisarza. Premiera zaplanowana jest na koniec 2014 roku.

„Bardzo dobra fotografia. Niewątpliwie świetnie oddaje atmosferę intymnego świata tego Samotnika. Poszczególne obrazy otwierają kolejne opowiadania. Czarno-biała, kontrastowa forma kreuje tajemniczy, nieznany świat Mistrza”


Tomek Sikora

Paweł Chara – urodzony 16 lutego 1978 roku w Dębnie (województwo zachodniopomorskie).
Uznany fotografik, przyrodnik, podróżnik, osobisty sekretarz Sławomira Mrożka. Ma za sobą kilkadziesiąt autorskich wystaw prezentowanych w kraju i za granicą. Publikuje w prasie (m. in. „National Geographic”, „Poznaj Świat”, „Gazecie Wyborczej”, "Tygodnik Powszechny", "Przekrój", "Polityka", „ Ptaki Polski ”), książkach i albumach. Jedyny europejski stały współpracownik „China National Geographic”. Wykładowca prestiżowej szkoły fotograficznej, Akademii Nikona.
Prezes Fundacji im. Sławomira Mrożka. Prace Chary sprzedawane są w limitowanych seriach, odpowiednio sygnowanych stemplem autora. Pod koniec 2011 roku Paweł rozpoczął projekt poświęcony jednemu z najwybitniejszych dramatopisarzy – Sławomirowi Mrożkowi. W latach 2011-2013 mieszkał z Mistrzem w Nicei.

Wystawa fotografii Pawła Chary ,,Mrożek - Życie warte jest życia''
Krakowskie Przedmieście – Skwer ks. Jana Twardowskiego, Warszawa 
Ekspozycja do 13 października 2014 
Honorowy Patronat: Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Bronisław Komorowski 

pawel-chara mrozek

plakat-pch-mrozek

 

 

 

 

 

W Galeria Raster przy ul. Wspólnej 63 w Warszawie odbędzie się  w piątek 26 września o godz. 17.00 wernisaż wystawy Anety Grzeszykowskiej „Selfie“ 

Nowy cykl zdjęć Grzeszykowskiej lokuje się na styku praktyki fotograficznej i rzeźbiarskiej.  Jego istotą jest analiza procesu autokreacji, jednego z fundamentalnych tematów sztuki, ale też podstawowej kwestii dla kondycji dzisiejszego, postmedialnego społeczeństwa.

aneta-grzeszykowska-selfie 1

raster-selfie

 

Artystka tworzy groteskowy, rzeźbiarski kalambur: na gładkich, skórzanych tłach eksponuje naturalistycznie opracowane modele fragmentów własnego ciała wykonane ze świńskiej skóry. Na naszych oczach składa z części swój autoportret, niecodzienne selfie. Cielesność i autoerotyzm potraktowane są z wisielczym humorem, co przemienia doświadczenie estetyczne w zmaganie z podstawowymi, egzystencjalnymi emocjami. Wystudiowane kompozycje kojarzą się z przerażającymi rekwizytami z planu filmu grozy.

Jak w klasycznym horrorze martwe udaje tu żywe, a żywe - widoczne na zdjęciach dłonie artystki - martwieje w geście prezentacji nietrwałych obiektów rzeźbiarskich.
Fragmentaryzacja ciała poprzez surrealistyczny zabieg wyabstrahowania wybranych narządów i przez użycie ciasnych, fotograficznych kadrów, prowadzi do zrównania ze sobą procesów tworzenia i zniszczenia, kreacji i rozpadu. Części kobiecego ciała są tu zarazem autentycznymi, zwierzęcymi szczątkami. Grzeszykowska demontuje własny wizerunek i manipuluje obrazem swojego ciała na różne sposoby, m.in. sięgając po motywy z rzeźb Aliny Szapocznikow. Przybliża się nieustannie do radykalnej i przejmującej konstatacji, że autokreacja jest ledwie kolejnym, niedoskonałym środkiem zmagania ze śmiertelną naturą ciała.

Aneta Grzeszykowska (ur. 1974) brała udział w wielu ważnych wystawach międzynarodowych, jak berlińskie biennale (2006) i La Triennale w Paryżu (2012), a w ostatnim czasie wystawiała również m. in. w New Museum oraz Sculpture Center w Nowym Jorku, Contemporary Art Museum w St. Louis, Folkwang Museum w Essen i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawe. Ubiegłoroczna wystawa indywidualna w warszawskiej Zachęcie przyniosła jej nagrodę Paszport Polityki (2014). Jej prace znajdują się nie tylko w licznych kolekcjach prywatnych, ale również w prestiżowych zbiorach muzealnych, m.in.: Salomon R. Guggenheim Museum w Nowym Jorku, Fotomuseum Winterthur, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie i Muzeum Sztuki w Łodzi.

Wystawa Anety Grzeszykowskiej „Selfie“ w warszawskiej Galerii Raster
Galeria Raster, ul. Wspólna 63, Warszawa

Wernisaż w piątek 26 września w godz. 17:00-21:00

Ekspozycja do 15 listopada 2014
Wystawa w ramach Warsaw Gallery Weekend

 

 

 


W piątek 26 września o godz. 18:00, we wrocławskiej galerii ZPAF „Za Szafą“, odbędzie sie wernisaż wystawy Rafała Warzechy „Moje maski“.

O technice:
Albumat - Baron Arthur Von Hübl (1852–1932) w 1895r. opublikował formułę specjalnego procesu albuminowego, dzięki któremu można otrzymać "szlachetną" matową powierzchnię odbitki na papierach o różnej fakturze i gramaturze. W/w efekt uzyskuje się przez dodanie do tradycyjnej emulsji albuminowej substancji matującej. Matową albuminę stosowano w przeszłości przede wszystkim do wykonywania fotografii portretowej, gdyż naśladowała efekt o wiele droższej techniki pigmentowej (carbo). Popularność albumatu ograniczyła się jedynie do rynku niemieckiego, gdyż w tym czasie rozwinięta była już technologia materiałów fotograficznych z zastosowaniem emulsji żelatynowej, którą również można było matowić przez dodanie tych samych substancji matujących. Inne spotykane nazwy tej techniki to: albumina-mat, alboidin i albumon.

rafal-warzecha 1

Fot. Rafał Warzecha

 

rafal-warzecha 2

Fot. Rafał Warzecha

 

rafal-warzecha 3

Fot. Rafał Warzecha

 

rafal-warzecha 4

Fot. Rafał Warzecha

O projekcje:

Bazą dla projektu "Moje Maski" są autoportrety, które zostały wykonane gdy Rafał Warzecha po raz pierwszy zetknął się i zafascynował fotografią od strony twórcy. Po 24 latach te jeszcze nie w pełni świadomie wykonane autoportrety zostały skompilowane przez autora z innymi fotografiami i autoportretami wykonanymi współcześnie. Dzięki temu zabiegowi powstał wizerunek osoby młodej i dojrzałej jednocześnie. Przenikanie się nałożonych na siebie, pozornie niestarannych, fotografii z pozostawieniem widocznych śladów ingerencji w obraz obnaża naturę "maski", człowieka, autora...
Zasłaniamy swe twarze maskami aby grać setki ról w teatrze zwanym życie. Skrywamy oblicze, aby ukrywać/oszczędzać swoje prawdziwe uczucia tak jakby były kapitałem, który nie rozsądnie wydatkowany może się wyczerpać, a umiejętnie lokowany przyniesie pokaźny zysk. Zamaskowani czujemy się silniejsi w konfrontacjach z innymi, a zaatakowani bronimy się maską jak tarczą. Gramy swoje role dobrze z każdym dniem lepiej i coraz sprawniej, zmieniamy oblicza jak aktorzy w teatrze antycznym, którym wystarczył szybki półobrót do zmiany charakteru. Przyzwyczajeni do swoich masek nie przestajemy grać swych ról nawet wtedy gdy zostajemy sami i dalej kreujemy postać bohatera, którym chcemy być.

O autorze:
Rafał Warzecha - fotograf i wykładowca, ośrodkami jego największej aktywność zawodowej są Wrocław i Warszawa. Absolwent Wyższego Studium Fotografii w Jeleniej Górze i wydziału artystycznego Uniwersytetu Zielonogórskiego. Pracę twórczą rozpocznął w 2000 roku a dydaktyczną w 2003, prowadząc autorskie warsztaty. W roku 2007 rozpoczął pracę jak wykładowca Wyższego Studium Fotografii w Warszawie. Od 2008 współpracuje z Akademią Profesjonalnej Fotografii we Wrocławiu, gdzie prowadzi zajęcia z różnych zakresów fotografii. Prowadzi zajęcia warsztatowe w ramach projektu Polska Szkoła Tradycyjnej Fotografii. W 2011 rozpoczął studia doktoranckie na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Podczas swojej działalności artystyczno dydaktycznej był wielokrotnie zapraszany i prowadził prelekcje, spotkania autorskie oraz pracownie procesów dawnych technik fotograficznych m. in: na ASP w Warszawie i Wrocławiu, w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, w Fotoklubie RP, w ZPAF, na Uniwersytecie Warszawskim i Zielonogórskim oraz w wielu innych placówkach edukacyjnych i kulturalnych. Członek ZPAF w Okregu Dolnośląskim od roku 2012, współpracuje z Fotoklubem Rzeczypospolitej Polskiej.

Wystawy:
Trzy miasta. Świetność utracona ; indywidualna wystawa w Muzeum Tkactwa Dolnośląskiego w Kamiennej Górze; 2002
Życie na pograniczu ; wspólna wystawa w Muzeum Tkactwa Dolnośląskiego w Kamiennej Górze; 2002;
wspólna wystawa Muzeum w Žacléřu; Republika Czeska 2003
Pocztówki z końca świata; indywidualna wystawa w Galerii Korytarz; Jelenia Góra; 2006
Maski ; indywidualna wystawa w Galerii Korytarz; Jelenia Góra; 2006
Dylematy najnowszego piktorializmu polskiego ; wystawa w Muzeum Regionalnym w Chojnowie; 2007
Udział w festiwalu Wrocław podwodny; 2008 i 2009
Szlachetna Inicjatywa ; wspólna wystawa Galeria Obok ZPAF w Warszawie; 2009
Wobec miejsca i czasu… III Tożsamość subiektywna ; wystawa poplenerowa Okręgu Dolnośląskiego ZPAF w wielu miastach Polski 2012
3, 2, 1... Start! ; wystawa zbiorowa doktorantów ASP w Warszawie; 2013
Wobec miejsca i czasu… IV Świadomość, przemiany, rzeczywistość ; wystawa poplenerowa Okręgu Dolnośląskiego ZPAF w wielu miastach Polski 2013/2014
Idea – materia. Inny potencjał fotografii ; wystawa Okręgu Dolnośląskiego ZPAF w wielu miastach 2014
Uczestnictwo w Galerii Kontakt od 2003 r. wspólne wystawy w miastach euroregionu Nysa

Wystawa Rafała Warzechy „Moje maski“ we wrocławskiej galerii ZPAF „Za Szafą“
Galeria Za Szafą - Dolnośląski Okręg ZPAF, ul. św. Marcina 4, Wrocław
Wernisaż w piątek 26 września o godz. 18:00, ekspozycja do 19 października 2014

 

 

Galeria Rynek w Olsztynie zaprasza na wernisaż wystawy Filipa Ćwika "inside/outside" który odbędzie się w dniu 19 września 2014 r. o godz. 19.00 - ul. Stare Miasto 24/25, Olsztyn

"Outside – na zewnątrz, to dość ponure i chaotyczne, czarnobiałe pejzaże. Oglądamy okolice gospodarstw i domów, furtki, drzewa w ogrodzie, płoty, o ile się ostały. Krajobraz przejmujący, spustoszony ale i wspaniały, przetworzony." - czytamy w tekście kuratorki Joanny Kinowskiej.

"Inside – wewnątrz, to zaś pełne kolorów widoki pokoi, izb, pomieszczeń. Przetrawione przez wodę, nasycone wilgocią. Zniszczone wspaniale. Niepowtarzalne i niespotykane układy mebli, mówią o nieskutecznych próbach ratowania dobytku. Zwałowiska sprzętu, połamane i zdemolowane przedmioty w malowniczych kompozycjach, w ferii barw. Jak na płótnie.

Seria jest podwójna, wnętrze i zewnętrze, czarnobiel i kolor. Wszystko w serii fotograficznej ma swój porządek i podział. Czysta logika i prostota. W obrazach dzieje się wszystko na odwrót. Ruina, żywioł, splątanie i połamanie. Ćwik porządkuje fotograficznie znalezione przestrzenie. Pozwala nam to podejść, wejść, jest łatwiej i choć trochę prościej.

filip-cwik 3

Fot. Filip Ćwik

 

filip-cwik 2

Fot. Filip Ćwik

 

filip-cwik 2

Fot. Filip Ćwik

 

filip-cwik 4

Fot. Filip Ćwik

 

Ślady zdarzeń gwałtownych, żywiołowych. Po remoncie odchodzą w niepamięć. Niepamięć tylko tych, którzy nie widzieli i nie przeżyli. Właściciele przestrzeni ze zdjęć, zostaną z tymi widokami do końca życia. Żaden remont ich nie usunie. Fotografia, która zapisuje to co jest, wspomaga naturalnie pamięć. Nawet gdy pamięć radzi sobie doskonale, a obrazy z niej zaczerpnięte są nieusuwalne. Wspomaga zatem wyobraźnię widza. Nie są to obrazy z inwentaryzacji: tu było, tu się stało, tu zaszło. Ćwik poza poświadczaniem faktów, znajduje widoki i kompozycje, które perwersyjnie wręcz cieszą oko. Nie przyznamy się głośno, że te obrazy się podobają. Nie powinny, nie wypada. Przecież ukazują ogrom zniszczeń, a tym samym cierpienia. Bezmiar nieszczęścia nie może być wizualnie atrakcyjny. Odrzucając jednak wpojoną nam konieczność współczucia, a przede wszystkim powierzchowną potrzebę zgorszenia się tym widokiem, odkryjemy być może podwójność i sprzeczność. Ambiwalencję. Piękno i zniszczenia. Może te widoki i w nas, widzach, mają zostać na zawsze. Po remoncie, ale i po zmianie wystawy."

Filip Ćwik (ur. 1973 r.) studiował kulturoznawstwo na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest współzałożycielem agencji Napo Images i Fundacji Napo. Laureat wielu konkursów fotograficznych, m.in. World Press Photo (2011), Sony World Photography Awards (2011), Grand Press Photo (2013, 2011, 2009, 2005). Publikuje w takich tytułach, jak „Le Monde“, „Das Magazine“ , „International Herald Tribune", "Newsweek", " L’Espresso", " Days Japan", "Guardian", "The Times". W latach 2001-2013 związany z tygodnikiem „Newsweek Polska“. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012). W swojej pracy stara się znaleźć równowagę między zleceniami komercyjnymi i prasowymi, a własnymi, długoterminowymi projektami wykraczającymi poza definicje dokumentu czy fotoreportażu. W latach 2010-2012 prowadził zajęcia z fotografii prasowej w Instytucie Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. W 2013 r. wydał swój pierwszy, autorski album fotograficzny „12 twarzy/faces“, dostępny także w wersji kolekcjonerskiej. Prowadzi w Warszawie na Saskiej Kępie autorskie studio portretu.

Galeria Rynek
ul. Stare Miasto 24/25, Olsztyn
Wystawa czynna od 19 września 2014 do 19 października 2014