Until do Us Part (Dopóki nas nie rozłączy). Jest to pierwsza odsłona wieloelementowego projektu badawczo-wystawienniczego, który podejmuje dyskusję o problemie czasu w twórczości i refleksji artystów. Do udziału w projekcie zaprosiliśmy siedmiu wybitnych artystów, reprezentujących różne pokolenia i postawy. Wśród autorów prac znaleźli się: ...

Until do Us Part (Dopóki nas nie rozłączy). Jest to pierwsza odsłona wieloelementowego projektu badawczo-wystawienniczego, który podejmuje dyskusję o problemie czasu w twórczości i refleksji artystów. Do udziału w projekcie zaprosiliśmy siedmiu wybitnych artystów, reprezentujących różne pokolenia i postawy. Wśród autorów prac znaleźli się:

KINGA ARAYA, TOMASZ DOBISZEWSKI, WINCENTY DUNIKOWSKI-DUNIKO, NATALIA LL, RAFAŁ PIEKARZ, TIMM ULRICHS I ALICJA ŻEBROWSKA

Substancja czasu osiąga kategoryczne punkty zwrotne i powoduje, że twórcza i życiowa aktywność, w wyniku intencji, przypadku lub upływu samego czasu, ustaje, zmienia się lub powtarza. Człowiek, jako istota nieskończona i nigdy ostatecznie ukształtowana, podlega ciągłej transformacji biologicznej i kulturowej. Aby przeżyć i aby umrzeć, staje w obliczu śmiertelności, a artysta wobec idei nieśmiertelności sztuki. Wszystko jest skonfrontowane z czasem i nadzieją na jego trwanie po przekroczeniu granic.

Żyjemy w przeświadczeniu, że czas jest immanentnie wkomponowany w naszą egzystencję. Jego upływ determinuje nie tylko losy ogółu społeczeństwa i każdej jednostki z osobna, ale miał i ma brzemienne skutki na teorie kultury i działania artystyczne. Penetracja zagadnienia obecna jest w myśli filozoficznej i religijnej. Niemal każdy znaczący filozof formułował refleksję na temat czasu. XX wiek, a z nim eksplozja relatywistycznej nauki i sztuki awangardowej, przyniosły oryginalne konstrukcje intelektualne poświęcone temu zagadnieniu. Albert Einstein ogłosił czas jednostką względną, która upływa nieobiektywnie. Futuryści włoscy dokonywali notacji jego upływu, dokumentując symultanicznie zjawiska. Refleksja analityczna w tej materii ukonstytuowała wiele zagadnień neoawangardy i działań sztuki konceptualnej, które badały zależność reprezentacji artystycznej od medium kreacji.

Wydaje się, że z początkiem XXI wieku współczesna kultura definiowana szerokim zbiorem doktryn relatywistycznych, sprowadzona do metafory zmiennego, ale wiecznie płynącego nurtu rzeki, znudziła się refleksją analityczno-formalną. Czas dla współczesnych jest nie tyle względny, co z powodzeniem może uchodzić za twór kulturowy. Dlatego pierwsza część większego projektu, poświęcona jest w największej mierze pojęciu czasu w znaczeniu metaforycznym, literackim i filozoficznym. W dziełach wybitnych artystów poszukujemy fragmentarycznych odpowiedzi i ilustracji problematyki ewokowanej przez czas. W szczególności zajął nas w tym przypadku problem punktu zwrotnego, bariery, po przekroczeniu, której nic już nie jest takie samo, lub z powrotem jest identyczne.

Kuratorzy wystawy i projektu: Agnieszka Kwiecień, Krzysztof Siatka

Galeria Foto-Medium-Art., Kraków, ul. Karmelicka 28/12,
wystawa czynna od 27 listopada 2009 do 29 stycznia 2010 roku